سندروم ژیلبرت یک اختلال ژنتیکی مربوط به کبد است که بر متابولیسم بیلیروبین در بدن تاثیر می‌گذارد. افرادی که به این سندروم مبتلا هستند، معمولاً سطح بیلیروبین در خونشان بالاتر از حد نرمال است. زیرا در کبد این افراد آنزیم‌های لازم برای تجزیه بیلیروبین وجود ندارد. افزایش بیلیروبین می‌تواند تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله تغذیه قرار گیرد. در این مطلب از لینامگ به بررسی محدودیت‌های غذایی مرتبط با سندروم ژیلبرت خواهیم پرداخت و نکات مهمی را در این زمینه ارائه می‌دهیم.
علائم بیماران مبتلا به سندروم ژیلبرت
سندروم ژیلبرت یک بیماری بی‌خطر است و بسیاری از افراد ممکن است بدون هیچ علائمی به زندگی روزمره خود مشغول باشند. با این حال، برخی از افراد ممکن است به دلیل سطح بالای بیلیروبین در خون علائمی مانند زردی خفیف در پوست و سفیدی چشم‌ها را داشته باشند. برخی افراد نیز ممکن است علائمی مانند تیرگی ادرار، مشکلات گوارشی و اسهال، از دست دادن اشتها و تهوع و تب و لرز را تجربه کنند. عواملی مانند کمبود آب در بدن، کمبود خواب، مصرف الکل، قاعدگی در زنان و بیماری و عفونت می‌تواند باعث افزایش سطح بیلیروبین در خون و بروز علائم این بیماری شود.
محدودیت‌های غذایی مبتلایان به سندروم ژیلبرت
همانطور که گفته شد، سندروم ژیلبرت یک بیماری بی‌خطر محسوب می‌شود و افراد مبتلا به این بیماری با رعایت رژیم غذایی و سبک زندگی سالم می‌توانند از بروز علائم آن جلوگیری کنند. برخی از محدودیت‌های غذایی این بیماری عبارتند از:
غذاهای چرب
غذاهای چرب می‌توانند سطح بیلی روبین را افزایش دهند و باعث تشدید علائم شوند. بنابراین، توصیه می‌شود که از مصرف غذاهای سرخ‌کردنی و چربی‌های اشباع‌شده مانند گوشت‌های چرب و لبنیات پرچرب خودداری شود.
مصرف قند
مصرف زیاد قند می‌تواند بر عملکرد کبد تاثیر بگذارد. بنابراین، بهتر است که از مصرف شیرینی‌ها، نوشابه‌ها و غذاهای حاوی قند افزوده پرهیز کنید. به خصوص اینکه شیوع این بیماری در افرادی که دیابت نوع ۱ و ۲ دارند، بیشتر است.
مصرف الکل
مصرف بیش از حد الکل می‌تواند به کبد آسیب جدی وارد کند و بیماران مبتلا به سندرم ژیلبرت را در معرض خطر قرار دهد. بنابراین بهتر است از مصرف الکل تا حد امکان پرهیز کنند.
روزه و رژیم غذایی سنگین
افراد مبتلا به سندرم ژیلبرت باید وعده‌های غذایی منظم داشته باشند. کاهش کالری دریافتی بدن به دلیل روزه گرفتن یا رژیم‌های غذایی سخت و سنگین می‌تواند برای این افراد مضر باشد و علائم بیماری را تشدید کند. مصرف منظم وعده‌های غذایی انرژی بدن را بالا نگه داشته و زردی را از بین می‌برد.
غذاهای مفید برای مبتلایان به سندرم ژیلبرت
در مقابل محدودیت غذایی برای بیماران سندرم ژیلبرت، یک سری رژیم غذایی وجود دارد که بیماران با مصرف آن‌ها تا حد زیادی می‌توانند از بروز علائم ژیلبرت جلوگیری کرده و آن را کنترل کنند. برخی از این مواد غذایی عبارتند از:
افزایش مصرف فیبر
غذاهای حاوی فیبر بالا، مانند میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل، می‌توانند به بهبود عملکرد کبد کمک کنند. این غذاها به کاهش سطح بیلی روبین خون کمک می‌کنند و باید در رژیم غذایی وجود داشته باشند.
دمنوش خار مریم
گیاه خار مریم حاوی مقدار زیادی سیلیمارین و آنتی‌اکسیدان است که به ترمیم سلول‌های آسیب دیده کبد کمک زیادی می‌کند. بنابراین توصیه می‌شود که افراد مبتلا به این بیماری در روز حداقل یک فنجان از دمنوش خار مریم را مصرف کنند.
مصرف مایعات کافی
آب کافی به تخلیه سموم از بدن و بهبود عملکرد کبد کمک می‌کند. نوشیدن حداقل ۸ لیوان آب در روز برای هیدراته ماندن بدن توصیه می‌شود.
مصرف پروتئین‌های حیوانی و گیاهی
مصرف پروتئین‌های حیوانی و گیاهی برای افراد مبتلا به سندرم ژیلبرت لازم و ضروری است. برخی از این پروتئین‌ها عبارتند از: مرغ، ماهی، حبوبات، شیر، تخم مرغ و آجیل خام.
نکات تغذیه‌ای بیشتر
علاوه بر موارد گفته شده افراد مبتلا به سندرم ژیلبرت بهتر است از منابع طبیعی ویتامین و مواد معدنی و مغذی استفاده کنند. برخی از این موارد عبارتند از: گوجه، هویج، اسفناج، انواع کلم، پرتقال، گلابی، کیوی، غذاهای دریایی، جوانه گندم، غلات کامل، انبه، عسل، خرما و مواردی از این قبیل.
با در نظر گرفتن این نکات، می‌توانید به زندگی سالم‌تری ادامه دهید و علائم سندروم ژیلبرت را مدیریت کنید.
